Εώς και τη δεκαετία του 1980 στις 23 Δεκεμβρίου στο χωριό άναβαν δύο μπουμπούνες, η μία στην επάνω γειτονιά του χωριού (Γκιλέφσκα Μάλα) και η άλλη στην κάτω (Ντόλνα Μάλα). Μάλιστα, γινόταν και ανταγωνισμός μεταξύ των δύο μπουμπούνων για το ποια θα είναι η μεγαλύτερη. Συγχρόνως, με δυνατή φωνή τα παιδιά φώναζαν και συνθήματα για να τα ακούσουν οι παρευρισκόμενοι της «αντίπαλης» μπουμπούνας.
Η παράδοση όμως, ως ανθρώπινο δημιούργημα, εξελίσσεται, αλλάζει και ακολουθεί τις κοινωνικές ανάγκες και επιταγές. Έτσι λοιπόν, από τη δεκαετία του 1990 κι εξής το έθιμο παραλλάχθηκε και μέχρι πριν λίγα χρόνια άναβε μόνο μία μπουμπούνα, σε κεντρικό σημείο του χωριού, όπου και παρευρίσκονταν όλοι οι κάτοικοι του χωριού.
Τα τελευταία χρόνια ξεκίνησε το άναμμα της μπουμπούνας της επάνω γειτονιάς. Φέτος όμως, έγινε μια προσπάθεια από τις γυναίκες της κάτω γειτονιάς του χωριού να ανάψει και η μπουμπούνα της γειτονιάς «Ντόλνα Μάλα». Με πολύ κόπο και μεγάλη διάθεση τον τελευταίο μήνα αφιερώθηκαν στην πραγματοποίηση του εθίμου. Μεταφέρθηκαν ξύλα στο βουνό, γεννήτρια για την παραγωγή ρεύματος (για φωταγώγηση και χρήση ραδιοφώνου για την ύπαρξη παραδοσιακής, μακεδονίτικης μουσικής), ψησταριά και τραπέζια από τον Πολιτιστικό Σύλλογο του χωριού. Επιπλέον, οι γυναίκες της γειτονιάς φρόντισαν να αγοράσουν κρεατικά, κρασιά, χυμούς, να φτιάξουν σαλάτες, πίτες και άλλα πεντανόστιμα εδέσματα. Η κάθε οικογένεια της γειτονιάς πρόσφερε χρηματικό ποσό της αρεσκείας της για τη δημιουργία του εορταστικού μενού, ενώ κάποιοι πρόσφεραν κρασί και άλλα προϊόντα. Η αναμμένη φωτιά, ο χορός δίπλα στη μπουμπούνα, το φαγοπότι, τα παλιά συνθήματα που έμαθαν τα μικρά παιδιά και τα φώναζαν με όλη τους τη δύναμη, συνέθεσαν ένα μαγικό, επιτυχημένο και άκρως παραδοσιακό χριστουγεννιάτικο απόγευμα χάρη στην προσπάθεια των γυναικών της γειτονιάς.
Φέτος λοιπόν, πραγματοποιήθηκαν και τα δύο έθιμα και αναβίωσε και το παλαιό προς επίρρωση των μέχρι τότε προφορικών ιστοριών. Έτσι λοιπόν, στις 18:00 μ.μ άναψαν οι μπουμπούνες στις δύο γειτονιές του χωριού και στις 21:00 μ.μ η μπουμπούνα στο κεντρικό σημείο του χωριού. Για τους μεγαλύτερους η αναβίωση του εθίμου ήταν μια γλυκιά και μακρινή ανάμνηση, ενώ για τους νεότερους ήταν το βίωμα μιας προφορικής ιστορίας, ενός παραμυθιού, το οποίο αμέτρητες φορές είχαν ακούσει από τους παλαιότερους ανήμερα της 23ης Δεκεμβρίου.
Καλή αντάμωση και του χρόνου με υγεία!
Η παράδοση όμως, ως ανθρώπινο δημιούργημα, εξελίσσεται, αλλάζει και ακολουθεί τις κοινωνικές ανάγκες και επιταγές. Έτσι λοιπόν, από τη δεκαετία του 1990 κι εξής το έθιμο παραλλάχθηκε και μέχρι πριν λίγα χρόνια άναβε μόνο μία μπουμπούνα, σε κεντρικό σημείο του χωριού, όπου και παρευρίσκονταν όλοι οι κάτοικοι του χωριού.
Τα τελευταία χρόνια ξεκίνησε το άναμμα της μπουμπούνας της επάνω γειτονιάς. Φέτος όμως, έγινε μια προσπάθεια από τις γυναίκες της κάτω γειτονιάς του χωριού να ανάψει και η μπουμπούνα της γειτονιάς «Ντόλνα Μάλα». Με πολύ κόπο και μεγάλη διάθεση τον τελευταίο μήνα αφιερώθηκαν στην πραγματοποίηση του εθίμου. Μεταφέρθηκαν ξύλα στο βουνό, γεννήτρια για την παραγωγή ρεύματος (για φωταγώγηση και χρήση ραδιοφώνου για την ύπαρξη παραδοσιακής, μακεδονίτικης μουσικής), ψησταριά και τραπέζια από τον Πολιτιστικό Σύλλογο του χωριού. Επιπλέον, οι γυναίκες της γειτονιάς φρόντισαν να αγοράσουν κρεατικά, κρασιά, χυμούς, να φτιάξουν σαλάτες, πίτες και άλλα πεντανόστιμα εδέσματα. Η κάθε οικογένεια της γειτονιάς πρόσφερε χρηματικό ποσό της αρεσκείας της για τη δημιουργία του εορταστικού μενού, ενώ κάποιοι πρόσφεραν κρασί και άλλα προϊόντα. Η αναμμένη φωτιά, ο χορός δίπλα στη μπουμπούνα, το φαγοπότι, τα παλιά συνθήματα που έμαθαν τα μικρά παιδιά και τα φώναζαν με όλη τους τη δύναμη, συνέθεσαν ένα μαγικό, επιτυχημένο και άκρως παραδοσιακό χριστουγεννιάτικο απόγευμα χάρη στην προσπάθεια των γυναικών της γειτονιάς.
Φέτος λοιπόν, πραγματοποιήθηκαν και τα δύο έθιμα και αναβίωσε και το παλαιό προς επίρρωση των μέχρι τότε προφορικών ιστοριών. Έτσι λοιπόν, στις 18:00 μ.μ άναψαν οι μπουμπούνες στις δύο γειτονιές του χωριού και στις 21:00 μ.μ η μπουμπούνα στο κεντρικό σημείο του χωριού. Για τους μεγαλύτερους η αναβίωση του εθίμου ήταν μια γλυκιά και μακρινή ανάμνηση, ενώ για τους νεότερους ήταν το βίωμα μιας προφορικής ιστορίας, ενός παραμυθιού, το οποίο αμέτρητες φορές είχαν ακούσει από τους παλαιότερους ανήμερα της 23ης Δεκεμβρίου.
Καλή αντάμωση και του χρόνου με υγεία!